Aby utworzyć terminal, plik (FTP) lub serwer poczty w systemie Linux, musisz mieć możliwość pracy w tym systemie operacyjnym. W przeciwnym razie będzie to trudne do zrozumienia. System operacyjny nie potrzebuje potężnego komputera. Ponieważ nie wydaje dodatkowych środków na projektowanie graficzne. Dystrybucje Linuksa można wdrożyć nawet na starym komputerze. Dlatego, aby utworzyć różne serwery, często korzystaj z Linuxa lub Ubuntu Server.

Napisano o tym wiele różnych literatur. Niektóre książki na Linuksie mają tysiąc stron. Będziesz musiał pracować przez terminal i ręcznie wprowadzać wszystkie polecenia. Ale nadal możesz zrobić mały serwer Linux własnymi rękami, który będzie obejmował przechowywanie plików, usługi internetowe i protokół poczty.

Zainstaluj i skonfiguruj serwer Ubuntu

Serwer Ubuntu jest oparty na systemie operacyjnym Linux. Do jego pracy nie potrzeba nowoczesnego procesora, dobrej karty graficznej ani dużej ilości pamięci RAM. W Linuksie możesz wdrożyć serwer nawet na starym laptopie. I będzie miał wszystkie niezbędne komponenty: mail, FTP, Web.

Możesz pobrać obraz dysku z Linuksa ze strony Ubuntu.ru. Wybierz dowolną wersję z serwera (nie Desktop!). Pobieranie zostanie przeprowadzone przez klienta torrent. Ten obraz powinien być zapisany na pustym dysku lub w pamięci flash (za pomocą LiveUSB). Możesz także użyć wirtualnego dysku.

Ubuntu ma uproszczony interfejs. Nie ma w nim nadmiaru grafiki. Ten system operacyjny doskonale nadaje się do tworzenia serwerów Linux własnymi rękami. Dzięki niej zasoby komputera zostaną wykorzystane na potrzeby domeny. W końcu potrzebuje bardzo mało do pracy.

Jego instalacja jest następująca:

• Wybierz język i region, w którym mieszkasz.
• Pomyśl o imieniu administratora. Służy do zarządzania serwerem.
• Wpisz również swoją nazwę użytkownika w polu „Nazwa użytkownika dla konta”. Pod tym kontem będziesz komunikować się z pomocą techniczną Ubuntu.

Określ nazwę użytkownika w Ubuntu

• Wprowadź hasło. Potwierdź to.

Wprowadź hasło do konta

• Określ domenę, jeśli istnieje. Będzie zawierać wszystkie usługi: plik (FTP), pocztę, hosting witryn i tak dalej.
• Poczekaj, aż system zostanie zainstalowany.
• Potem zaoferuje dodatkowe składniki.

Oto lista potrzebnych serwerów Linux i ich pełnej obsługi:

• Otwórz SSh. Używany do zdalnej administracji. Jest to przydatne, jeśli zdecydujesz się zarządzać usługą z innego komputera. Następnie na komputerze z systemem Linux możliwe będzie wyłączenie monitora i karty wideo.
• LAMP. Kompleks narzędziowy Linux, który obejmuje Apache (serwer WWW). MySQL (bazy danych) i PHP (język programowania dla CMS). Komponenty te są potrzebne do utworzenia interfejsu sterowania.

Poniższy tekst wskazuje, co należy zainstalować, jest opcjonalne. Wybór dystrybucji jest opcjonalny i zależy od tego, z czym chcesz skończyć.

• Serwer plików Samby. Umożliwia skonfigurowanie udostępniania plików między komputerami. Jeśli potrzebujesz serwera FTP, wybierz ten element.
• Host maszyny wirtualnej. Zainstaluj, jeśli zamierzasz korzystać z możliwości wirtualizacji.
• Serwer druku. Drukarki sieciowe.
• Serwer DNS. System nazw domen. Dzięki niemu możesz rozpoznać adres IP według nazwy komputera i odwrotnie.
• Serwer poczty. Serwer poczty
• Baza danych PostgreSQL. Obiektywne relacyjne bazy danych.

Wybierz, czego potrzebujesz i potwierdź instalację. Po pierwszym uruchomieniu należy wprowadzić login i hasło administratora. Konsola się otworzy. Jest podobny do wiersza poleceń systemu Windows lub interfejsu systemu operacyjnego MS DOS.

Konsola Ubuntu

Początkowo musisz sprawdzić dostępność aktualizacji. Wpisz polecenie „sudo apt-get update” lub „sudo apt-get upgrade” bez cudzysłowów. Po aktualizacji można skonfigurować wszystkie składniki serwera: FTP, poczta, WWW.

W przypadku Ubuntu istnieje interfejs pseudo-graficzny - Midnight Commander. Jest to analogia powłoki Norton Commander, która jest przeznaczona dla systemu MS DOS. Dzięki temu interfejsowi łatwiej jest pracować - wszystko jest wyraźniejsze niż w konsoli.

Uruchomienie terminala Linux

W nowoczesnym Linuksie zamiast konsoli używany jest terminal. Aby wprowadzić:

1. Otwórz „Aplikacje”.
2. Kliknij „Standard”.
3. Będzie „Terminal”.

Terminal w Linuksie

Możesz wprowadzać w nim polecenia w taki sam sposób, jak w Ubuntu Server.

• Aby zainstalować komponenty LAMP (jeśli ich jeszcze nie ma), musisz konsekwentnie wprowadzać polecenia „sudo apt-get update”, „sudo apt-get install tasksel” i „sudo tasksel install lamp-server”. Po każdym naciśnięciu Enter.
• Aby pobrać Open SSh, wpisz „sudo apt-get install openssh-server”.
• Aby zainstalować serwer plików Samby, wpisz „sudo apt-get install samba”.

Podczas instalowania MySQL z pakietu LAMP, musisz ustawić hasło administratora dla SQL.

Lokalny serwer internetowy

Aby utworzyć serwer WWW, musi mieć dedykowane IP. Następnie po zainstalowaniu LAMP strona testowa Apache będzie dostępna pod tym adresem IP. To jest przyszła sieć. W przyszłości możliwe będzie umieszczenie na nim FTP, baz danych, protokołu pocztowego. Aby skonfigurować serwer internetowy:

• Zainstaluj phpMyAdmin. Aby to zrobić, w terminalu lub w konsoli, jeden po drugim, wprowadź „sudo apt-get install phpmyadmin”

Polecenie „Sudo apt-get install phpmyadmin”

• A następnie „sudo service apache2 restart”.
• Komponent zostanie uruchomiony. Apache uruchomi się ponownie. Dalsze działania zależą od wersji systemu operacyjnego.

Jeśli masz Ubuntu 13.1 i nowsze, użyj poleceń:

1. sudo ln -s /etc/phpmyadmin/apache.conf /etc/apache2/conf-available/phpmyadmin.conf
2. sudo a2enconf phpmyadmin
3. sudo /etc/init.d/apache2 przeładuj

Wpisz je jeden po drugim, po każdym naciśnięciu klawisza Enter.

W Ubuntu 16.04 potrzebne są inne instrukcje:

1. sudo apt-get install php-mbstring php-gettext
2. sudo phpenmod mcrypt
3. sudo phpenmod mbstring
4. sudo systemctl restart apache2

Po ich wprowadzeniu i automatycznym ponownym uruchomieniu usługi interfejs WWW będzie dostępny w // [iP Server] / phpmyadmin.

• Konfiguracja i dane na ten temat znajdują się w folderze serwera Apache „etc / apache2 /”. Apache2.conf - plik konfiguracyjny zestawu dystrybucyjnego
• Katalogi „mods-available” / „site-available” i „mods-enabled” / „sites-enabled” zawierają mody i witryny.
• W Ports.conf wymienione są porty, których słuchasz.
• Jeśli dodasz słowo „Stop” po poleceniu „sudo /etc/init.d/apache2”, Apache wstrzyma operację. Jeśli „Start” rozpocznie się ponownie. Jeśli „Restart” - uruchomi się ponownie.
• Aby wybrać ścieżkę do samodzielnego zapisywania witryn, w terminalu wpisz kolejno „sudo a2enmod rewrite” i „sudo a2enmod userdir”.

Za każdym razem po wprowadzeniu zmian należy ponownie uruchomić usługę za pomocą polecenia „Uruchom ponownie”.

Serwer poczty

Aby utworzyć serwer poczty w systemie Linux, musisz mieć zarejestrowaną domenę. Musisz także mieć statyczny adres IP.

• Zainstaluj składnik Postfix. Aby to zrobić, wpisz „sudo apt-get postfix” w konsoli.
• Po załadowaniu napisz polecenie „sudo / etc / initd / postfix start”. Usługa zacznie działać.
• W Postfixie parametry wymagane do ukończenia pracy z protokołem SMTP są już określone. Ale mała zmiana nie boli.
• Otwórz plik /etc/postfix/main.cf.
• Znajdź w nim wartość „mydomain =”. Po znaku „=” wpisz nazwę domeny.
• Następnie wyszukaj „myhostname =”. I wprowadź nazwę samochodu.
• Teraz serwer pocztowy może wysyłać listy do innych komputerów, które są w tej samej sieci. Aby mógł wysyłać korespondencję do innych domen w Internecie, w pliku „main.cf” znajdź wiersz „inet_interfaces =”. Umieść po nim słowo „wszystko”.
• W zmiennej „mynetworks =” wpisz zakres adresów wszystkich komputerów w podsieci (na przykład 127.0.0.0/8).

Nie zaleca się otwierania dostępu do serwera z zewnątrz. Takie „publiczne” zasoby są bardzo często wykorzystywane do wysyłania spamu. Z tego powodu twoja domena może zostać umieszczona na czarnej liście przez inne usługi pocztowe.

Jeśli usługa jest skonfigurowana prawidłowo i spełnione są wszystkie warunki (stały adres IP, zarejestrowana domena), serwer będzie mógł odbierać i wysyłać korespondencję. Jeśli rekord MX Twojej domeny odnosi się do Twojego hosta.

Aby wyświetlić dzienniki zasobu, użyj polecenia „tail -f / var / log / mail / info”. Aby otrzymać od niego wiadomość, wpisz „mailq”.

Serwer plików

Serwer FTP Linux może być potrzebny do wymiany dokumentów i przesyłania plików. Istnieje kilka wersji takich zasobów: vsFTPd, Samba, proFTPd.

Więcej szczegółów na temat vsFTPd. Można go zainstalować i uruchomić za pomocą jednego polecenia - „sudo apt-get install vsftpd”. Dalsze ustawienia zależą od preferencji i usługi, którą chcesz wykonać. Aby zmienić ustawienia, możesz potrzebować uprawnień administratora.

Polecenie „Sudo apt-get install vsftpd”

1. Natychmiast po pobraniu programu system tworzy nowego użytkownika i dodaje folder do katalogu domowego, który jest przeznaczony do pracy z pamięcią serwera. W katalogu „etc” pojawia się również plik „ftpusers”. Tam możesz dodać użytkowników, którym odmówiono dostępu do plików.
2. Po instalacji lepiej jest zmienić katalog, w którym powinny znajdować się pliki, w folderze „var”. Aby to zrobić, w imieniu administratora wpisz polecenie „usermod -d / var / ftp ftp && rmdir / home / ftp”.
3. Utwórz nową grupę użytkowników. Na przykład „userftp”. Wpisz konsolę addgroup userftp.
4. Dodaj do niego nowe konto (dla uproszczenia zadzwońmy do użytkownika i grupy). Użyj polecenia „useradd -a / var / ftp -g userftp userftp”. Tworzy również użytkownika. Aby dołączyć istniejący pseudonim do grupy, wpisz „usermod” zamiast „useradd”.
5. Musisz utworzyć hasło dla nowego użytkownika. Wpisz w terminalu „passwd userftp”.
6. Wpisz „chmod 555 / var / ftp && chown root: userftp / var / ftp”, aby uzyskać dostęp do konta w folderze głównym serwera plików.
7. Teraz utwórz katalog publiczny. Wpisz kolejno „mkdir / var / ftp / pub” i „chown userftp: userftp / var / ftp / pub”.

Początkowo FTP działa w trybie offline. Ma skrypt, który odgrywa rolę demona. Dzięki tej funkcji dostępnych jest kilka poleceń. Są one wprowadzane po linii „sudo service vsftpd”.

Polecenie „Sudo service vsftpd”

• Stop and Start. Wyłącz i włącz.
• Uruchom ponownie i załaduj ponownie. Uruchom ponownie. Potrzebne do zastosowania nowych ustawień. Różnica między zespołami polega na tym, że drugie ponowne uruchomienie następuje bez całkowitego wyłączenia.
• Status Informacje o stanie.

Dalsza konfiguracja serwera polega na przepisaniu pliku konfiguracyjnego, który znajduje się w etc / vsftpd.conf. Ma prostą i przejrzystą strukturę. Zrozumienie tego jest dość proste. Chociaż wymaga to pewnej wiedzy. Przed zmianą tego pliku warto wykonać jego kopię zapasową. Aby w przypadku wykrycia błędów wszystko mogło zostać przywrócone. Wpisz komendę „cp /etc/vsftpd.conf /etc/vsftpd_old.conf”, a informacje zostaną zapisane.

Następnie możesz rozpocząć edycję.

• W parametrze „listen =” wpisz „TAK”. Następnie serwer będzie działał w trybie niezależnym.
• Local_enable umożliwia logowanie się do lokalnych użytkowników.
• Write_enable daje im dostęp do katalogów domowych.
• Anonymous_enable. Możesz ograniczyć prawa anonimowych użytkowników, jeśli umieścisz „NIE”. Istnieje również opcja „no_anon_password” - anonimowe logowanie bez hasła. Może być również zabronione.

Jeśli chcesz utworzyć serwer publiczny, to po linii „posłuchaj” musisz dodać kilka dodatkowych parametrów.

• „Max_clients”. Liczba jednoczesnych połączeń.
• Iout_session_timeout i data_connection_timeout. Limity czasu sesji
• „Ftpd_banner”. Wiadomość powitalna dla odwiedzających. Możesz napisać na przykład „Hello!”.

Serwer terminali

Serwer terminali w systemie Linux jest przeznaczony dla przedsiębiorstw i biur, a wszystkie komputery są połączone w jedną sieć. Jest to bardzo wygodne, gdy organizacja może uzyskać dostęp do terminala z dowolnego komputera (jeśli ma dostęp). Otwiera to ogromne możliwości zdalnej administracji.

Do takiego zadania nadaje się LTSP - Linux Terminal Server Project. Program znajduje się w standardowym pakiecie Ubuntu. Aby go zainstalować:

1. Wprowadź polecenie „ltsp-server-standalone”.
2. Następnie napisz „apt-get update && apt-get install ltsp-server-standalone”.
3. Poczekaj, aż wszystko zostanie załadowane i zaktualizowane.
4. Teraz musisz umieścić system klienta. Wpisz „ltsp-build-client”.
5. Następnie „ltsp-build-client -dist zaufany -architektura i386 -fat-client-desktop lubuntu-desktop”.
6. Użyj polecenia debootstrap, a dystrybucja zostanie automatycznie wdrożona w katalogu opt / ltsp / i386.

Linux Server może nawet działać na słabych komputerach. Dlatego jest bardzo często używany do tworzenia serwerów i zdalnej administracji. W tym systemie operacyjnym twórz usługi pocztowe, przechowywanie FTP, terminale.